سلام
همانطور که در خبرها داشتیم مدتی است صحبت از واردات ۵۰ راس اسب چوگان از ایرلند به ایران است که توسط فدراسیون چوگان خریداری شده است و عنوان می شود که این اقدام به دلیل کمبود تعداد اسب آموزش دیده و جهت پیشرفت این ورزش صورت می گیرد.
متاسفانه این بار فدراسیون چوگان متولی یک اقدام غیر سازنده و مقطعی شده و با این خرید علاوه بر خروج مقدار قابل توجهی ارز، باعث ضربه زدن بیشتر به اسب های داخل می شود. اگر مشکل کمبود اسب است مگر اسب های اصیل ایرانی مانند کرد و یا دو خون های تولیدی مناسب این ورزش (لااقل در سطح ایران) نیستند؟ اگر مشکل، آموزش آنهاست آیا استخدام مربیان خارجی برای تربیت سوارکاران و مربیان داخلی جهت تربیت اسب های این رشته، راه حل بهتری از این مسکن موقتی نبود؟ آیا هزینه خرید این اسب ها را صرف مقداری هر چند کوچک از اقدامات زیر بنایی و اصولی کردن شایسته تر نبود؟ آیا کمک به راه اندازی و فعال شدن عملی (نه اداری) این ورزش در استان ها، آینده آن را روشن تر نمی کرد؟
در کنار این مطالب توجه به محدودیت منابع مالی فدراسیون، مشکل نگهداری اسب های خارجی در ایران که هر روزه شاهد بیماری و تلف شدن بسیاری از آنها هستیم، نحوه آموزش چوگان بازان ایرانی و سیستم آموزشی اسب های خارجی و ... را هم در نظر بگیریم به نادرستی این اقدام پی خواهیم برد و برای فدراسیون چوگان که الحق کارنامه خوبی در این مدت از خود نشان داده بود این حرکت نقطه ضعف شدیدی برای آن خواهد بود که اثرات منفی آن در دراز مدت بیشتر از اثرات مثبت آن خواهد بود.
امید آنکه روش های صحیح مدیریتی بر صنعت اسب و سوارکاری ایران حاکم باشد.